"ταλο τατ'αλο¨


‘‘ταλο τατ’αλο"

φωτο Γιώργος Θωμόπουλος
22 Μαΐου 2015  7 μμ
Μέγαρο Αθηνών, αίθουσα Σκαλκώτας

στο πλαίσιο του έργου
"Αλκυόνη: Εθνική Πρωτοβουλία Προαγωγής του Μητρικού Θηλασμού" 
που υλοποιείται από τη Διεύθυνση Κοινωνικής & Αναπτυξιακής Παιδιατρικής του Ινστιτούτου Υγείας Παιδιού με τη συγχρηματοδότηση από το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο και το Υπουργείο Υγείας

 («ταλο τατ’αλο»  με μικρά γράμματα χωρίς τόνο, φράση 14 μηνου που δεν θυμάται πια, από την εποχή που θήλαζε ζητώντας και το άλλο στήθος)


Μια παράσταση μετά από ένα τρίμηνο εργαστήρι χορού για μεγάλους και παιδιά, χωρίς όριο ηλικίας, όπου η μόνη προϋπόθεση ήταν να χορέψουν μαζί, ισότιμα χωρίς ρόλους, αντιμετωπίζοντας και λύνοντας κινητικά προβλήματα, στον χώρο, τον χρόνο, πάνω και κάτω από το σώμα του παιδιού και του ενήλικα.
Μια παράσταση για την κίνηση πριν σχηματιστεί η γλώσσα του χορού, για την χαρά της κινητικής ανακάλυψης, για τα σώματα που συνδέονται φυσικά αλλά και συναισθηματικά.
Μια παράσταση οικιακή, με καθημερινούς ανθρώπους, φωτίζεται από την κατασκευή του Σπύρου Τσίκνα και ποδηλατούν οι ίδιοι οι γονείς. Δεν υπάρχει χορογράφος ή σκηνοθέτης αλλά μαιευτήρας, για αυτά που δημιούργησαν οι γονείς σε απόλυτη και μοναδική σχέση με τα παιδιά τους.

<< …….Είμαι άντρας, για να είμαι ειλικρινής δεν ξέρω σε τι χρησιμεύει ο θηλασμός.
Είμαι άντρας, εγώ δεν θα έχω ποτέ αυτή την εμπειρία, του πόνου; ευχαρίστησης; της αυτοπροσφοράς σε θεοφαγία, της ολοκληρωτικής σύνδεσης του σώματός μου με το σώμα του παιδιού.
Ναι! Ξέρω! έχω διαβάσει, για την υγεία του παιδιού, για το ψυχολογικό πλεονέκτημα του αγγίγματος, από μικρός έχω γαλουχηθεί με μύθους και ιστορίες από τον Μόγλη, τους Ρώμο και Ρωμύλο, το ανεξάντλητο κέρας της Αμάλθειας και τις Αμαζόνες που ακρωτηρίαζαν το στήθος τους και έχω αναγνωρίσει σε κοντινά μου πρόσωπα την Ομηρική Ευρύκλεια, αλλά πώς ξέρω αν όλοι οι μισοί, κομμένοι, άνθρωποι που συναντούμε στην ζωή μας δεν έχουν και αυτοί θηλάσει;
Δημιούργησα αυτή την παράσταση με την ελπίδα να μάθω
και τώρα μπορεί να μην ξέρω όταν μεγαλώσουν αυτά τα παιδιά, ενώ εγώ θα έχω πεθάνει, αν θα γίνουν αστυνομικοί ή καλλιτέχνες, γιατροί ή έμποροι, εκμεταλλευτές ή εκμεταλλευόμενοι. Αλλά τώρα, μετά από τρεις μήνες κατά τους οποίους συναντιόμασταν γονείς και παιδιά, ξέρω με σιγουριά ότι ο θηλασμός χρησιμεύει στους ίδιους τους γονείς, και στην μητέρα και στον πατέρα. Η απόφαση, το παιδί τους να θηλάσει όσο θέλει, αναδεικνύει την μοναδική σχέση αφοσίωσης και δοσίματος μεταξύ τους που δεν θα κοπεί ποτέ.
Μια παράσταση για την απόλυτη σωματική επαφή και αυτό που απομένει όταν ολοκληρωθεί. >>

Μαιευτήρας: Κωνσταντίνος Μίχος

Χορεύουν: Αλίκη, Ορφέας & Φοίβη Βαλκάνου
Βανέσα & Ηλίας Χασάπης - Σπινάσας
Γιώργος & Βασίλης Θωμόπουλος
Άγγελος, Ευτυχία και Σπύρος
Άγγελος, Έκτορας και Χριστίνα
Χριστίνα και Δάφνη
Ιάσονας, Θησέας, Ιφιγένεια και Παναγιώτης
Ιωάννα και Κατερίνα
Σταυρούλα, Γιάννης και Μαρία
Ταξιάρχης, Σπύρος, Ιουλία, Μαριάννα
Κωνσταντίνος Μίχος και Αθηνά Κυρούση

Μουσική: κολεκτίβα μουσικών Τ.Ι.Μ.Ε.
Λεωνίδας Παπαδομανωλάκης, Βασιλική Πούλου, Μαργαρίτα Λάμπου, Μαριέττα Τσακμακλή, Αλέξανδρος Δημητρόπουλος, Γιώργος Μαλεφάκης

Ποδήλατο-γεννήτρια φώτων: Σπύρος Τσίκνας
Ηχολήπτης: Γιώργος Αποστολόπουλος
Φωτισμοί: Βαγγέλης Σαγρής
Φωτογραφίες: Γιώργος Θωμόπουλος
Βοηθός χορογράφου: Γίτσα Κωνσταντουδάκη

Παραγωγή: Λάθος Κίνηση

Είσοδος ελεύθερη
αλλά είναι απολύτως απαραίτητη η κράτηση
στα τηλ. 210 7701557   και 210 7799244
ή με mail στην διεύθυνση
alkyoni.thilasmos@ich.gr





φωτο Γιώργος Θωμόπουλος


φωτο Γιώργος Θωμόπουλος
φωτο Εύα Τσαγκαράκη










MONO +

Black Bοx Θεσσαλονίκη
2 έργα
"MONO"

και
"Χωρίς συντηρητικά"

μαζί με Γιάννη Δεσποτάκη και Αθηνά Κυρούση