Πως μπορούν να χορέψουν την μουσική του Μίκη Θεοδωράκη τρεις γενιές χορευτών, από 12 έως 60 χρονών;
και τις εικόνες που την συνοδεύουν;
και τις ιδέες με τις οποίες την συνδέουμε;
και τις ιστορίες των θεατών στις συναυλίες;
Το έργο είναι μια συνάντηση δασκάλων χορού και μαθητών τους, ένας αναστοχασμός για το πέρασμα του χρόνου, ο οποίος εξελίσσεται αυτοσχεδιαστικά σε διάλογο ζωντανής μουσικής και βίντεο με τον χορό, μετρώντας την απόσταση αλλά και τι μας συνδέει ακόμα με την μουσική του σημαντικότερου Έλληνα μουσικού συνθέτη.
Η μεταπολίτευση, οι ιδεολογίες, η ιστορία για την οποία συνέχεια αναγγέλλουν ότι τέλειωσε, θα τελειώσει αληθινά μόνο όταν οι δωδεκάχρονοι χορευτές μου δεν θα επιλέγουν μόνοι τους ως αγαπημένο τους τραγούδι το "Σφαγείο", όταν η Αθηνά που γεννήθηκε επί Πασόκ δεν θα ανατριχιάζει με τον "Λεβέντη", όταν ο Μάνος που ζει στο Βερολίνο δεν ψάχνει την "Willhemstrasse" από τα Γράμματα, όταν η γιαγιά στο χωριό της Βίκυς δεν θα της τραγουδάει ένα τραγούδι κάποιου Μίκη που δεν θυμάται ακριβώς το όνομα του, όταν ένας από τους πιο ικανούς Έλληνες αυτοσχεδιαστές δεν ψάχνει ρίζες στα έντεχνα έργα του Θεοδωράκη, όταν η Τιτή δεν θα μπορεί να ανιχνεύσει τις διαφορές των εκτελέσεων του Επιταφίου στις μνήμες του σώματος της, όταν εσείς δεν αναπολείτε την ημέρα που βρεθήκατε στον Γάγγη και κάποιος σας τραγούδησε ένα ερωτικό του Μίκη, στις όχθες του Γάγγη! όταν ξεχάσετε τον πατέρα σας που στην δεκαετία του 60 και αρχές 70, μια στο τόσο ξέθαβε από τον κήπο δίσκους του Μίκη για να τους ακούσετε και μετά τους ξαναέθαβε, όταν δεν θα βρίσκω σε σπίτι άγνωστης μου Γερμανίδας στην Χαϊδελβέργη άγνωστο μου δίσκο του Μίκη. Όσο όλα αυτά συμβαίνουν γύρω μου η μεταπολίτευση, οι ιδεολογίες, η ιστορία, αυτή η συμμετοχική ελπίδα ότι η ζωή μπορεί να αλλάξει, δεν θα τελειώνει.
Μετά από δύο διαφορετικές μεταξύ τους εκδοχές του έργου, οι οποίες έχουν ήδη παρουσιαστεί στο Μέγαρο Μουσικής και το Μικροσκοπικό θέατρο, σε αυτή την τελική ανεβαίνουν στην σκηνή και συναντιούνται χορευτές διαφορετικών ηλικιών.
Οι μεγαλύτεροι θα χορέψουν την δυσκολία τους να χορευτεί η μουσική του Μίκη καθώς ιστορικά αποδειχθήκαμε λίγοι για όλα αυτά που εμπνέει, μόνο οι μικροί μαθητές μπορούν/δικαιούνται να χορέψουν αθώα την μουσική του.
Το επιθύμησε και το οδήγησε ο ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΙΧΟΣ
τον πίστεψαν και χορεύουν μαζί του
η ΤΙΤΗ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΥ
η ΑΘΗΝΑ ΚΥΡΟΥΣΗ
ο ΜΑΝΟΣ ΚΟΤΣΑΡΗΣ
η ΒΙΚΥ ΜΠΕΓΚΑ
μαθητές της Β' Γυμνασίου και Α' Λυκείου του καλλιτεχνικού γυμνασίου Γέρακα
την Μουσική παίζει ζωντανά με το κοντραμπάσο του ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΟΚΚΙΝΑΡΗΣ
τους φωτισμούς σχεδιάζει ο ΚΩΣΤΑΣ ΜΠΛΟΥΓΟΥΡΑΣ
και τα βίντεο πυροδοτεί ο ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΠΑΠΑΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ
την διεύθυνση παραγωγής της παράστασης ανέλαβε η ΑΡΙΑ ΜΠΟΥΜΠΑΚΗ
Όλα με την φροντίδα της ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΣ ΛΥΡΑ
Σάββατο 11 Γενάρη 8 μμ
Δημοτικό θέατρο Πειραιά
Είσοδος ελεύθερη
πληροφορίες, κρατήσεις θέσεων lathoskinisi@gmail.com
* στις παραστάσεις στο Μικροσκοπικό θέατρο είχαν συμμετάσχει και οι Βίκυ Μπέγκα, Έρια Κατσούρα, Μαρίνα Σασλή
